“= 13 Fesig kummt mei Gasmoh in di Ghf, Des iS recht fröih {ho a’'weln, Und foucht Hakt nouch der Glod’n rum Macht nit viel Federlef’n, Und Mäut’t dan nächftn Haus feft oh, Der macht fi jo fa S’wiff'n, MS wenn die SGaß’ in Feuer ftänd — Di Glod’n woar ohariftı. Dau denkt er, döS iS g'liet’n g'noug, Der werd mi freili Iob’n, Denn wenn er dis nit g’heiert Hout Wär’ der vernoaagelt drob'n. Anah DS mwoar a unreht’8 Haus Und ah di unrehHt Glod’n, Dou wohnt a Schacdhtelmacher D’rin Der i8 nit Ihledmt deridhrod’n! Sie thenna wii die Narı'n zamm SleihH a8 ihr'n Bett’n renna, MM jedes fchreit als wii nit g’'[heidt AG Sott! ba uns thout’3 brenna! Di Mahd rennt in der Toudesangft Mit ihrer Woar zor Stöig'n, Der G’jel fhreit nauch’n Wafjfer gleih Er will in Rauch {do röidh'n. Der Moh Ichreit: „Rett’t di Kinder, Frau!“ Der Hund thHout a drei bell’n, 55 häther {ho di Sprig’n foahr'n Ach Sott! und fie Ia HeWn! Dau fpringt er zou der Hausthüir’ ’naus, Hout af fein Dachftouhl ’gukt, Und wöi er Hout Ia Feier g’feg’n Dau Ihöndt er wöi verrudt.