— 12 —
Und unjer Kaffee is fur dünn,
Su, daß Un oft in Maul nit finn,
Day deiner ficht Icho anderit.“
Der RHöbus lacht und fagt: No, Diz
Seih” her und trink’ Kaffee, —
Schofulndi i$ ah day, —
Wennft’ den nit mogft, an Tee;
Dil Saft’ nbröz'n g’häiern dei,
Und wos d' nit ipt, dös fteckft” na et, —
Dei YMioutter wörd | fcho KHefn.
Mei Bow, der fängt diz 3 ref n vb
Und z'fafn, wos er oh;
Der Phöbhus, der fibt neber ihn
Und ficht'n immer ob,
Sr ftopft jet Pfeifn, lacht derzuu
Und jagt zun Herkules: Der Bou,
War Gott, mer kFönnt'n irefn!
„Diz Jog’ ner, Miber, gouter Suh,
Wos thout di zou mir füihen?
Sog’ g’'fchwind, wos d’ willft, den intra Stund,
Daun monß 1 forthuthölern;
Su wanh'r | bin a Eih'rnnoh,
3 flog’ der heunt amanl niy vb,
Drum fchic’ di und thouw ried’'n.“
„„Son! wenn i ah wos bitt'n wollt”,
Du thouft nıev’8 doch) nit güb'n.““
„Id Ihwür’s ban Styz und Acheron,
SS Ichmür’ der’s ba mein Qöb'n;
Und wer ba uns den Schwur verklebt,
Der wird ba Wafi'r a Braud hHieg’'febt.
Und dös aff hundert Sauh'ı 14
No, jagt der Boy, fur lau’ mt Halt
Dein Sunnavog'n foahı'n
In anztsauuauf, du Konft dii Moih
Dir ab amanl derinoar'ıt.