— 87 —
{Tan ;
TEN
vol
100:
6.
yiel
Tat.
Ja:
nf
4?
DD;
51
%
‚Ab
NReit’t Mandja oft, fie waß’S goar niet, fie bild’t {8 ah nit ei,
3’maul wenn der MohH nit vürnehm i8, und fie möcht’ Doch
mo8 jet.
Mer waß nit, wii mer f’ haß’n foW! — wii haßt mer f denn
1 derhamm ?
Sunft haut mer |” Halt dan Noma g’nennt, diz ober Habt |
Madam.
S hob! 5iz mit an Schneider g’'red’t, der haut mer Ana g’nennt,
Wenn döi zwamaul a Klad o5Haut, fo wörd’3 [Ho wider z’trennt;
Und wenn | a neua Mubdi ficht, fo rouht {’ nit, bis lie |’ baut:
Dau mouß der Schneider ’3 Pferla fei, den Ipurnt. |” oft aff’n
Taud.
Yau Ana, di röcht felt’n reit, döi geiht nit aB ’n Haus.
On Fenfter lahnt |” in ganz'n Tog, ridht’t alli Menfch’n aus;
WoS g’{hiht, derführt f’ in Aug nblik; folt’ Aner fraug'n,
| =. wii? — 1
N Stüder act Fra Bofn haut |’, die graißtn Wafc’n höt.
Dau bring’ i no a rödhta Walch, und d58 is mei ra Dos;
Dit wäldht oft manda [iiba Stund und macht fa Händ nit
‚n0B. 1
DSi wäfdt [ho affn Kördhaweg, bis in die Körring nei;
Wenn ner Ans mit ’ra ylaudern thöt’, 10 {Olaufet |’ doch
nit ei.
X jötta, dSt {ho VBurmittog ban Leut’n Keih’'rt ei,
Dit al ihr Sach’ on Nog’l hängt, dö8 mog a hüb]da fei.
Sie feiert nit, fie ftridt derzou an Strumpf für ihr'n Moh:
Dis möiffn röchtt langt fei, — fie ftridt a Saub’r drobh.
Wenn Mandha oft nix z’lef’n hätt’, wos fanget |’ denn nau oh?
Daß | aff der Welt nix Jorg’'n will, döftweg’n haut |” an
Moh.