5 
J schreib' ah nit aß Nauth, 
Aß Hunger niet, Gott Lob! 
J klopf' scho aff mei Blöch, 
Wenn i wos z'klopf'n hob'. 
Mei alter Herr, Hans Sachs, 
Haut Stief'l g'macht und Schouh 
Und immer neb'n d'rei 
—A— 
Und i dräng' ah mei Woar 
Kan anzi'n Mensch'n af; 
Der's kafft und der's niet kafft 
Mir is a Jeder brav. 
Nit, daß i grauß mit thou! 
Dös is scho nit mei Sach; 
Es braucht jo 's Lub'n niet, 
Wöi mancher Almanach, 
Der um Johanni oft 
Scho in der Zeiting steiht, 
Als wenn sunst aff der Welt 
Ka Mensch nix näithi häit'. 
Und Böich er kumma jo 
Ddiz nauch'n Taused raus; 
Ob ans öiz meih'r is, 
Dös macht su viel nit aus. 
Und is on manch'n Bouch 
Der Titt'l 's Vürnehmst' droh: 
Mei's braucht kan Titt'l niet, 
Mer kennt mei Aerbet scho. 
Wöi viel nehmt manches Bouch 
Ploz in der Zeiting ei, 
Und wenn mer's lös'n thout, 
Wos wörd's denn besser sei? 
Und also bin i stets 
Aff alli Fäll' parat: 
X 
— ————— 
——— 
—* 
— 
—2 
*X5 
— 
* 
——X—— 
— 
—— 
—* 
—— 
—A 
2 
—— 
— 
* 
8 
2 
*5* 
* 
— 5 
338 
—— 
53— 
3 
* 
5— 
* 
— 
—— — 
** 
— 
*