_ 142
Der Wei jteiht ah fcho affın Tielch;
Die Bauer haut siz ei, —
(Sr ärbet düi fünf Kuietla zanım,
Des KInijch, des Braud, in Wei.
Yu a Botell’n! Ichreit ev Diz
Und züud't je fein 09;
Der BWierth, der bringt f und ftelltn ? hie,
lud iaat: Mo, Iöiber Mioh,
Wi icht’8 deumn aus, wos gilt fei Waz?
S$ fönntet” Halt au brauch'n;
S$ waß, Er Daut a fhdinm Woar,
($1roDd feiner tb5öf ner tauaı.
Mei Bauer dampft in Wierth in’8 G'ficht ;
Dei Waz, der ligt mer gqout;
Der ligt, bis fu a Knietla dan
ir Oauldn Foit'n thout.
No, fagt der Wierth, wer waß, wos g’{hicht,
Dis fon Er no derlöb'n,
Uhrd ih derlöb’s ah no vielleicht,
Dak er jeihrn BWaz thout aüb'n.
Der Bauer trinkt fein Wei qouar aus
ld jagt: SF monß öiz Damm ;
Wo8 macht mei Zech’? Wierth, geih’ Er her!
o83 macht dii Woar dau zamnm ?
Yo, fagt der Wierth, dau wer n mer glei,
Mit’ nander ferti fei:
Sin? Kutetfa macht inf Giild'n grod,
Des Slaijch. des Braud, der Mei,
Das macht an Öiildn erira 10, —
Sechs Oildn Alles zamın ;
Die Schnietia dau, dbi wicdl in ei,
Düt nehm Er uer miet hanınt.