—F
1553?
Die Wölder, dbi mer dort'n sicht,
Döi senn scho wunderschöi,
Durch Ficht'n-, Tanna-, Ach'nwold
Kohst stund'nweit oft geih'.
Aprächti schöiner Ach'nbam,
Der steiht dort mitt'n d'rin,
Olt is der wuhl dreihundert Jauh'r,
der haut an stolz'n Sinn.
Ka Storm haut den no nix g'schad't,
Packt er'n ah hint' a vurn,
Mei Ach'bam lacht derzou und denkt,
Lauß du ner ans dein Zurn.
Du thoust mer nix, wennst ah röcht schnafst
Und stellst di, wennst wür'st wöithi,
Dau wiehr i mi no nit amaul,
Dös hob' i dau nit näithi.
J bin no kräfti und steih' fest,
Und wür' i amaul mörb',
Nau lieg' i mi vo selber scho
Aff d' Seit'n hi und störb'.
A Storm ober oder wos,
Dös sunst no kumma könnt',
Wenn mih a su wos näith'n thäit',
Dös wür' a dreckis End'.