— 123 —
Und wenn er ner, in Winter goar,
Doch ner jeri Bett erhält,
VBerfHlöfft er Doch fein Kummer halb,
Spürt ba der NMacht Ia Költ.
X müßt’ nix in mein ganı'n Haus,
Des daß mer [öiber wär’;
WoS mir leidht Aner ftiehl’n wollt”,
SS göbet’s Lötber her;
Um Alles ober aff der Welt,
Mei Bett wenn Aner wollt’,
Dau qöbet’3 qoar fan Burmurf niet,
Der den nit treff’n {ollt’.
3 hob’ Iho g'ihlaufn affn Heu,
Und ah Iho aff’n Straub,
S0b’ denkt; DO, wär’ döi Nacht verbei,
Wii wär’ ı Siz Iu frauh!
In Bett wörd mir fa Nacht nit z lang,
Dau mad t mir nix draus,
Und wenn mer ah nit {Okaufn Koh,
So rouht mer halt doch aus.
Wenn i mei Bett ner g’nsiß’n Könnt),
Su. w5öi’s oft Mandjer g’nsißt,
Stünd oft a Stündla jpöter af,
Sa, — wenn ti halt nit möißt’!
Seiht’8 von der YWerbet möid und matt
Oft aff’nı YNb’nd zou,
Wos 13 denn bhefjer als: des Bett,
Und befier al3z die Rouh ?
Wenn unter Taujed AWner 15,
Der wos Jollt find’'n droh,