chäft,
sit.
—
A Blausrauh'r haut er g'numma miet,
Dau freut er si scho draf,
Wenn er mit Lahmakügela
Schöißt nauch mein Stärla naf.
Er schöißt, — mei Stärla singt derzou
Su schöi al er's ner grod koh,
Und wöi's in schöinst'n Singa is
Diz fällt's von Stängla roh.
Es schnappt a poarmaul no nauch Luft,
Nau streckt sa si, — verbei
Is öiz mit aller Lust und Freud'
Und mit der Singerei.
Vur fünf Minut'n häit' der Stoar
No g'schwur'n taused Eid,
Dös Bbibla drunt'n is mei Freund,
Den wou mei Singa freut.
Su wöi den Stärla geiht's uns ah,
Mer traut goar Manch'n oft,
Nau schmeißt an der an Prüg'l nei
Wou mer wos gout's haut g'bofft.
Und wenn mer oft on Schöinst'n singt,
Denkt, öiz bin ih a Moh,
Es Schicksoal bläst in's Blausrauh'r nei,
Wörft an von Stängla roh.
—
—
—
— —
*
—
— ⸗