72
Dau stäit nau in der Mohr'ngass'
Die „Kätha“ auf der Tab'n-Pass'
Und bringt s' nau in die Bamwoll'n.
Doch mast'ns kummt der um sein Preis.
Die Täb'n, — dös is wauher,
Döi drück'n wieder si ganz leis,
Sög'n s' drinn ka krummi Hauer;
D'rum haut scho oft ihr Hauer brennt
Die Kätha, daß mer mahna koönnt
Sie is der Koarl selber.
Letzt' woar er selber halt der Moh
Zoutalt der Konstatierung,
Sei Tab'n kröigt dau vom Büro
A Eihernpreis-Notierung;
Doch haut es Nummero nit recht g'stimmt,
D'rum schreit der Koarl ganz dergrimmt:
„Geth ham und hult mein Sett'l!“
—
Allah, den Zett'l find'n s' nit,
D'rum is er selba ganga,
Bringt wärkli ah an Sett'l mit,
D'raf tout sei Nummra pranga.
Euch, Süchterna, gib ich den Raut:
Wenn ahner ner an Sett'l haut
Nau werd doch nir verwechs'lt!
Doch dös kummt öitza nemma vur,
Preis wem a Preis geböihert!
Oitz hob'n s' a Konstatöier-Uhr
Ba uns höi konstrudiert;