144 
Ban Hamgssbih haut's su manch'n g'hascht, 
On mast'n haut's nu überrascht 
Die Leut' in ihri Löd'n. — — 
Dau will ih vo drei Sängern höi 
Derziehl'n a lustis Stückla: 
Döi tenna vo der Prob' hamgsöih, 
GHitz dau ban Färbersbrückla 
Dau fängt der Ernst af ahmoal oh: 
„Leut', woll'n mer zon Hauchwasser 'noh!“ 
Déi senn glei eihverstand'n. 
Sie genga über'n Schleiferstög; 
Dau wundert's glei an jed'n; 
Die Pengatz macht wöi sunst ihr'n Wög, 
Is nu goar nit austret'n. 
Scho nachts um zwölfa af'm Schlog, 
Doch is a Hie- und Hergewog, 
Als wär's z' Mittog um zwölfa! 
Doch ober im Spitoalhuf drunt 
hob'n s' nau dös Schauspiel g'noss'n, 
Wöi scho ös Wasser is vo unt' 
Vo die Kanäl 'raus g'schoss'n. 
Dau schaua s' zou in gouta Rouh' 
Nau stoff'ln s' af d' Heubruck'n zou, 
Dau kummt's scho a weng stärker. 
Es gäiht scho 'raus bis über'n Rand; 
„Du, Andres“, sagt der Heina, 
„Dös is fei doch ganz int'ressant!“ 
Der sagt: „Und mir will scheing.