— 266 — 
loch hat er Lineks Wunschen nachgegeben. Ober die Anlage 
dieser Ausqube und Greqor selbst. 
Bilibaldus Pirchneymherus Reuerendo patri Venæeslao 
ILinco, Sacre Theéologiae Doctori ac Augustinen- 
sium Vicario dignissimo salutem dixit. 
En tibi pater reuerende, Diui Gregorij orationes), 
quas, ni tantopere efflagitasses, diutius presscrim. uerum 
memineéris et iubentis et obsequentis periculum esse 
commune. nosti enim, quam molesteé quidam féerunt. 
cum laicos, ut apellant, sancta manibus uersare cernunt, 
banquam commitatur piaculum, si christianus christiana 
tractare audeat. accedit his iurisconsultorum quorundam 
reprehensio, quoniam ueneranda et fructifera legum 
maiestate neglecta ad stérilia hec et, ut ipsi contendunt, 
inania diuerterim studia, cum nec intérim amieci boni 
consulant, quod tot curas, cum publicas tum priuatas, 
et literarum degranem incommodo, ut obiter criticorum 
contemnamus latratus. adde, quod hec non tam éruditis 
quam sacris scripta sunt uirginibus, nempe Caoritati et 
Caore, sororibus meis suauissimis. Quapropter longe tutius 
fuisset tacendo inuidiam effugers, quam sua sponte 
grassantem ultro irritare. uerum cum ita tibi uideatur., 
age contempto liuore, ratem procellis committamus. for- 
sitan equus lector conatum nostrum laudabit aut saltem 
non reprehendet. Caeterum de uiri sanctitate, éruditione 
ac eéloquentia nil scribere attinet. cum omui aevo ob 
D. EGreégorii Nazianzeni, theologi, orationes VI, in natalem 
saluatoris, in festum epiphaniorum, in S. lauacrum, in 8. resurrec- 
tionem, in 8. pentecosten, in encoenia s. nouum dominicum. Bil. 
Pirckheimero interprete. Norimberque 1521. 4.