72
Der römische Triumphzug.
Noch ein Jugendschwank.
Und wahl's mit unsrer Ritterschaft
Adreckis End haut g'numma,
Su senn mer gleih von Rittern weck
Und über d'Römer kumma:
In unsern Bouch dau hob'n mer g'lös'n,
Wos dau oft senn für Afzüg g'wös'n, —
Dau möcht'n mer ah an halt'n.
Ner ober af'n Bud'n nit, —
Dau haut's an jed'n graut;
Denn denk'n mer on döi Watsch'n noh,
So schaudert es die Haut.
Der Nachber Schmied, a lusti'er Moh,
Der böit't es gleih sei Bruck'n oh,
In Nauthstohl und die Kiet'n.
Und wahl ih Stiefela hoh g'hat,
Hob ih in Kaiser g'macht;
Die Senator'n senn barfeß g'wöst,
Wers' g'sögen haut, haut g'lacht;
Mit Räithel hobn's' die Föiß ohg'schmiert,
Mit Kuhl'n a Bißla nei schattiert, —
Dös senn nau die Sandal'n.