Objekt: Johann Wolfgang Weikert's ausgewählte Gedichte in Nürnberger Mundart

81 — 
„Haut Er denn fu a Kiet’n?“ — Hans! 
Su fchreia drin die Bauern, 
Geih’ rei und trink dei Böier aus, 
Dis thout jo ganz verfauern! — 
Seid’ Auer naus und Hull’ ern rei, 
€3 wörd afı: glei zwölfa fei; 
Yacht, dab uer weiterkummea ! 
Der Bauer jagt: Diz monß I nei, 
Dit göh'n fho kan Fried'n; 
Sie geunga bald, nau fönnua mer 
Scho meih’r drüber ried’n. 
3 mwaß fa And’'rer nix dervoh; 
Shan kenn’ ı al8 an brav'n Moh. 
Dramnm aöcht” 1’8 Sn veralimua. 
Der Goldjhamied denkt: Den Halt’ i feit, 
Die Andern Fönna lafınz 
3 joll mi a pvar Güldn Koft’n 
Des Frefin und des Safın, —1 
Dis bringt dii Kiet’n wider et. 
„Du, BWierth, bring’ zwon Botell’n Wei 
Und ab a fchweines Brötla! 
Er, Iöiber Moh, IS Heunt mei Saft, — 
63 iS mei Nomestog: 
Des Boier weckt! Siz hummt a Wei! 
Sa, jicht Er, wii I 1og”, 
Er glabt’38 niet, wos it aff Ihn Halt’, ... 
Yo, ummt der Wei und S Brötla bald? 
ShOr laßt Yun ober wart’u !“ 
Die andern Bauern genga fort, 
Dit zwöi fenn ganz allah, — 
Und Siz geiht’s über ’3S Brötla her 
Und übern Wei hakt ad: 
Mei Bauer faft als wii a Kouh 
Und Örbett ’8 Brötln nei derzou, — 
(3 i8 a Freud ohzTög'n.
	        
Waiting...

Nutzerhinweis

Sehr geehrte Benutzerin, sehr geehrter Benutzer,

aufgrund der aktuellen Entwicklungen in der Webtechnologie, die im Goobi viewer verwendet wird, unterstützt die Software den von Ihnen verwendeten Browser nicht mehr.

Bitte benutzen Sie einen der folgenden Browser, um diese Seite korrekt darstellen zu können.

Vielen Dank für Ihr Verständnis.