7:1
Sie fiß’n Inapp a Bört’(jtund,
Su fchreit mer wider: Maus!
Sie trod’In wuhl, allah wos mußt’$?
Sie möiibn halt doch naus.
U Wogn Heu ffihrt rei zun Thur, —
„Koß Mohr n-Sapperment!
Dil mana g’wvieß, mer iS ihr Narr?
iz haut der @'ipak an End.
Meintwögn kummt der Teufl iz,
Mer genga nimmer naus;
Seih naus, mer mog, mir bleib’n drinn!“
Sıur genaa f nel i1’3 Haus.
Yiz Fummt der KAaijer wörkli doch,
Der Boft'n, der fchreit: Raus!
Schreit nu amaul, — ja, ddie drimn,
Dil lach ua ner aus.
Durdy’s Fenfter fög'n | ober doch
In Faifertinga Wog’n; —
„Raus, Männer! ’S Duunerwöter fol
Sn fü a Wörthidhaft fchloah!“
Diz raffın f ort Fint'n af,
Und Hintern Wog'n drei,
Und eppet fu a SGaffn lang,
Dau hul’n 7’ ’n doch ei.
Und Jeder prefentötert a’ Hwind
llnd Löfft on Schlog verbei,
Dap’s jv der Kaifer jög'n mouß,
Sıt arbdikt a SXeder nei.
Mir haut’8 an alter Moh derziehlt,
Der felber miet iS g'lofin,
Und Haut der g'lug’n, Lig’ i ah;
Doch will i dis nit hHoffn.