Der römifche CTriumphzug.
(och ehr Jugendichwank,)
Mad walls mit umj’rer Nitterichaft
M drecfi’s End’ Haut g'mumma,
Su fein mer glei von'n NRittern wec
Und über d’ Römer Aumnyın :
In anıdjern Boch dan hob’ mer q'fn,
Wo8 dau oft jenn für Afziig' g'wöfln, -
Day aöcht'n ater ab an balt'n.
Mer ober affın Bud’n niet, -
Dan Haut’s an jed'n graut;
Dem, denkn mer vu düt Watfcdyn n0,
So fchauert e$ die Haut.
Der Hachber Schmied, a Iuftter Moh,
Der böit’t eS glei fett Bruckn ob,
Xır Dautbftol und die Kiet'nt.
Und wall | Stiefelna ho g’hat,
60° ih in Kaifer g’macht;
Die Senator'n fenn barfeß g’wült,
Wer’s g’'1ögn haut, Haut g'lacht:
Dit Raith’L Hob'n | die Fin’ ohg’ihmiert,
Yiit Kuhn a biyla nei fchattiert, —
DES Jen ua die Sandatkır
No andıi jeun Liktor'n qlwöft,
Dil hob'n Böfn Avog'n,
Dau 8 a Hackır driuna g’fteckt,
WS halt die Römer hob'n;
Döi fen nau vur mir her marfchüi'rt,
Und Hob'n die Böfn prefentöi’rt,
Meun | verbei bin aanaa.