— 195 —
Die Königi der Nacht, dsi fpielt 1’,
Dis Haut | mer felber g’'fagt ;
Die Höl’nbhraut in Dokter Fauft
Hit’ ]’ Kängit fho gern g'macht;
Und G’{penjter, wenn’r dan ans braucht,
Sie feiht ich {ho ans, des id) taugt, —
Sie haut io a'noua fır Louder.
Der Pluto tauget' zon Caffier:
Der thout in G5öld gern wöihln;
Die Höll’, döl wörd'n fr oft 3’9nß,
Dau fönnt’ ev fi o9ESihln;
Wenn der fir in den Solzfoß fibt,
Dau waß i, daß er g’'wieß nit fhwißt,
Der Ioll die Wöib’ nafzılia'n!
Zon Spieln tangt der amaufl niet, —
Er haut jo Frummi Hächtn,
Yau 18 er fafßt fur brat wöit long,
9 Kerl wöl a Brächtn;
Des G51d, dos Fenut er ober halt,
Sfnbt mir, den b’'fcheipt mer nit fu bald,
(Sr D’icheikt die Leut’ {cho felber.
Wenn Aner a poar Güld'n braucht,
Hajt düS, aff verzi Log’, —
Der dörf zum frummıa Bluto qiih,
Day fröigt er, 1008 er Mg;
Sıut leicht 1öffit Kaner den dervah,
Sn Safcdhtog 38igt ert’n’8 richti oh
Mit fammt’n Xnterefft.
Der Baches, mit den i8’8 mer anglt;
Deun wos der Kerl Koh fafın,
DVs treibt a Kberjchlächti’8 Rod, —
Der wörd die Wierth’ vobitrafn!
WDi Haut der oft in Nektar Dörft't !
hr wikt jo, dah’S den Immer Dürft’t.
Wer oh uit alınoua eifchen tn.