136
A weng a Eitelkeit
Mouß immer sei derbei.
Wenn s' röcht schöi rausputzt is.
Nau denkt ss, er wörd doch kumma
Und dös Versteckerla,
Dös wörd su g'nau nit g'numma.
No also, wöi scho g'sagt,
Er haut s' jo g'funna glei,
Und böit'ra Herz a Fouß,
Sie schlägt mit Freud'n ei,
Nau git er'ra an Kuß;
Oh, der mouß prächti schmeck'n,
Wall s' langa Zeit dernauch
All zwou es Maul nwo schleck'n.
Bald flöig'n s' af zon Tanz
Und wörb'ln in der Luft
Und lach'n vuller Freud',
Wenn Ans es Ander pufft,
Bald hock'n s' aff'n Tiesch
Und küss'n si und kos'n,
Bald schnuff'ln s' in die Luft
Mit ihri Muckanos'n.
Korz, si senn halt verlöibt.
Und wos mer dau All's treibt,
Dau brauchet mer oacht Tög',
Bis mer döi Woar' beschreibt;