Volltext: Grübel's Gedichte in Nürnberger Mundart

128 
Ba an Schreiber aff an Stödtla 
Bin i g'wöst Incipient; 
Dös göb' scho allah a Blötla, 
Wos i dau derziehl'n könnt'. 
J häit' mir a Händ weckg'schrieb'n, 
Und nit halb genoug copiert; 
Doch drei Woch'n hob' i's trieb'n, 
Bin i wider abmarschiert. 
No, öiz kummt mei Vormund g'loff'n 
Und sagt: „Waßt', wos d' wer'n thoustd 
Hob' für di an Ploz ohtroff'n, 
Und wennst' nit willst, glabst's? du moußt 
Moußt a Apotheiker wer'n, 
Denn es steiht a Stell dort leer. 
„Ja, Herr Vetter, herzli gern! 
Wenn i ner scho aner wär'!“ 
Glei in andern Tog ba Zeit'n 
Geiht's aff d' Apotheik'n laus; 
Seha s' mi scho oh von weit'n, 
Sog'n: Der is zimli grauß! 
Giz kummt glei a Herr, a g'wießer, 
Fraugt mi, wos i g'lernt häit“ 
Wöi i's sog', sagt der Proviser: 
Dös is g'noug, mei Freund! — er geiht! 
Nau hob i an Kafma g'fund'n: 
Drei Tog' is's dau ganga schöi; 
Ober in zwölf, dreizi Stund'n 
Goar nit von den Ploz afstöih, 
Allsfort in die Böicher g'schrieb'n, 
Su wos kröigt mer doch ah satt.
	        
Waiting...

Nutzerhinweis

Sehr geehrte Benutzerin, sehr geehrter Benutzer,

aufgrund der aktuellen Entwicklungen in der Webtechnologie, die im Goobi viewer verwendet wird, unterstützt die Software den von Ihnen verwendeten Browser nicht mehr.

Bitte benutzen Sie einen der folgenden Browser, um diese Seite korrekt darstellen zu können.

Vielen Dank für Ihr Verständnis.