—154
Wos hilft's auß'n reib'n unbändi
Und bleibt drecki innawendi. —
Endli schlupft mer in sein Stoat,
Alles liegt jo scho poaroad:
Die Kravatt'n, — Krog'n und Schmießla —
(Portmonô und ah ös Düsla
Tout mer oab'nds scho z3'vur eihsteck'n)
Und nau langt mer nauch'n Steck'n. —
Wou die Fraua mit roh genga
Dauert's freili a weng länger;
Denn bis döi ohhob'n ihr G'schnölzi,
Werd banoah der Moh scho bölzi.
Und drum zöigt si wegern Moh
Manch'n Oab'nd zuvur scho oh!
Und nachts über blitz und blank
Stäith's ohzug'n im Kladerschrank;
Tout s' nau ferti fröih rauskumma,
Haut der Moh kan Grund zon Brumma.
Wenn mir nau zon Tur nausschreit'n,
Frischa Cuft vo alli Seit'n;
Und wöi still — es stört die Rouh
Häichst'ns blaus a Beck'nbou,
Der um d' Wett mit heitern Möitla
Mit die Vüg'l pfeift sei Löidla. —
Wal im Bett nu lieg'n die Mast'n,
Schläft ah nu dös Treib'n und Hast'n,
Dös an oft ban Cog werd z'bunt; —
— O du schôina Morg'nstund!