us. 
57 — 
Und mei Moh is goar a Stepha, 
Der schlöfft glei in Wörthshaus i 
Frau M. 
Dau hob' i an Plunders-Moh, 
Der derführt doch Alles zamm, 
Und su ganzi Bünd'l Woar, 
Druckt und g'schrieb'n, bringt er hamm. 
Frau S. 
Halt g'wieß su Neujauh'rwünsch'? 
Frau M. 
Abbaleib! 's is andra Woar. 
FrauS. 
Gelt, Fra Bos, Sie senn su gout, 
Lös'n mir nau ah poar? 
Frau M. 
Herzli gern! Dau is ahs, 
Dös haut mei Moh selber g'macht, 
Ober halt, er sagt's nit gern, 
Drum ner in Vertraua g'sagt. 
Es is noni ferti ah, 
Denn er mouß si goar lang b'sinna, 
Soucht oft ganzi Stund'n lang, 
Bis er koh an Reima finna. 
No, öiz, wenn Sie's häiern mög'n, 
Lös' i's Ihna gern vür; 
Ober, daß Sie's Nemmeds sog'n, 
Dös, Fra Bos, verbitt' i mir. 
Frau S. 
Wenn S' doch ner nit sorg'n thöt'n! 
Senn S' su gout und lös'n S' ner. 
Frau M. 
Wart'n S' ner, dau hob' i's scho; 
Es laut't halt asu ung'fähr: 
—2—— 
— 
** 
⸗ 
— 
—