über. —
B
9 q sagt.
Alb:
1 —
g um;:
rum.
211 —
Der Advokat glabt, dös Prozeßla,
Dös macht er in an Monet aus;
Dös senn halt ober ner su G'späßla,
Dau wörd oft wuhl zwa Jauh'r draus.
G'schwink, glabt der Boder, halt döt Wund'n
On seiner Schwieger ihr'n Fouß;
Er haut'n wuhl scho oft verbund'n;
Er halt scho, ober wart'n mouß s'
Der Musikant glabt, heunt dergeigt er
Vielleicht an Schüb'l Göld dau zamm,
Und kröigt oft weng; ade! öiz schleicht er
Mit seiner Geig'n wider hamm.
Der Jäger glabt, er mouß'n schöiß'n,
Den Hörsch, den er heunt ausg'macht haut;
Ka Wunder, wenn's 'n thout verdröiß'n:
Er haut'n g'straft, er is nit taudt.
—
—
—
*7
*
33
—*
*
Ii.
»n.
:
Kam is oft Aner dreimaul g'riet'n,
Er glabt, su reit't öiz Kaner höi;
Thout ganzi Stund von Reit'n ried'n, —
Und lernet's niet mit aller Möih.
Der tanzt und glabt, su schöi tanzt Kaner,
Er glabt, ihn seha s' Alli oh;
Und glei scho hinter ihn tanzt Aner,
Der ungleich besser tanz'n koh.
Der Vüg'l fängt, glabt g'wieß, heunt fängt er
Su viel ner, als er fanga mog;
Und fängt er nirx, gleiwuhl, su denkt er,
So fang i ss' halt an andern Tog.
*
7—
*
—