exprimere licet. Veré namqve tede ille Erafmus 
ad Virgillanum iftud, ——— 
Orinis £n Afcanto chari [Lat cura Parentis, 
ita commentatus eft: zc verfum uemo tntellggit, 
nifi qui pater eff, aut futt. Noverint tamen Parentes 
mceítisíimti, DEVM, qvando non raró noftras przve- 
nit cogitationes, & qvam concesfit fubolem , przema- 
turé tollit é medio,1d eum non femperiratum facere, 
(ed ut íuumillud vite mortisq; arbitrium nobis palam 
faciat, ut exfolvat nos curis, utexerceat conftanuiam 
ac patientiam noftram , ut imminentibus i1 mundo 
non unis periculis tenellos animos przripiat , & ob 
caufas in divinz fapienti abyfTo latentesalias.. Qvin 
potiüs erigant fe vero illo & gloriofo folatio, animu- 
lam fui Jobannis Heinrici ad magnam illam zter- 
namq; pacem, ac perenne cum DEO beatisq; angelis 
& fpiriibus confortium effe traductam ; & hanc cor- 
puículum fuum, fuo tempore, ad tubam Archangeli, 
certó recepturam fore. Vos autem , Czves zdcade- 
mici, uti Honoratiffimi College noftri orbitatem me- 
ritó nobiscum lugetis, ita pariter nobiscum freqven- 
tes ad funus à meridie efferendum conflnetis| Hoc 
& pietatis, & humanitatis, & ejus, qvem Fautor: be- 
nevolenti ac Przceptori infigniter merenti debetis; 
grati animi eft officium. | Valete! P. P. d. 2. Octobr. 
cio loc LXXXIX.