ENGENTINVS, FRIBVRGICA. 
Auctori requiem dicite saepe levem. 
Ad tumulum flores laetique rosaria Paesti 
Spargite, nec desit spica Cilissa loco. 
Inferias umbrae, cum fas est, solvite iussas. 
100 Ne vos immemores sentiat esse boni. 
Hactenus augustam versu descripsimus urbem, 
Cantanti melius lampada iure dedi. 
At si plus meruit surgentis in aethera famae, 
‚In cumulum laudis iam quoque Caesar erit. 
405 Hic aquila expassis Romana videbitur alis 
Et sacrum nostra hac efferet urbe caput. 
[mperium mundi late rerumque potestas 
Magnanimi armigerum sentiet inde Iovis: 
Vsque adeo Caesar patrui contactus amore 
140 Hos amat et certe tollit in astra sinus. 
Exspectat tantos urbs officiosa triumphos, 
Suscipient magni regia sceptra focl. 
lamque erit, ut videam multa pietate verendum 
Cum dominis terrae principibusque Iovem, 
415 Te4a] Tum si cui dederint faciles in carmina vires 
Numina, magnanimi Caesaris arma canat. 
Grandiloquo incedat seribentis Musa cothurno, 
Heroum capiant fortia gesta pedem. 
Haud timeant aquilae labentia fata deorum, 
420 Teutones augustos saecla futura legant. 
Vatibus hunc tribuit Maximilianus honorem, 
Vela corymbiferae pandite vestra deae. 
Quo vivam caelo, qui, Pludentine, penates 
Me foveant, avido charta legenda dedit. 
125 Gratior is locus est, liquidam quod Cerberus undam 
Non miscet Ditis Persephonesque mero, 
Tum quoque me terrae clementior aura salubris 
Vt nusquam potius detinet esse velim.