156
Ober nit ner mit der Boh
Kohst kammod aff's Ländla kumma,
Ohni daß dei Stvif'l z'reißt
Und hernauch die Alt' thout brumma.
Geih ner in an Lod'n nei,
Thou der dort a Rödla kaf'n,
Deutsch nennt mer's „Velozipee“,
Nauchher brauchst kan Schriet meih'r z'laf'n.
Denn, dau setzt Di ub'n draf
Und nau strampf'lst mit die Baner,
Ui, dös löfft als wöi der Blitz,
Brouder, dau derwischt Di Kaner.
Dörfst Der fei nit bild'n ei,
Daß D' aff d' Letzt es Afg'schau kröigest,
Wennst su in der Wölt rumführst,
Oder goar wennst runterflöigest.
O, baleib, dau koh mer heunt
In'ra Stund a Taused ziehl'n,
Dau führt öiz an Offazier,
Dort a Schneider mit der Ihl'n.
Hiz kummt a jung's Madla her,
Dunner, döi koh's Rödla lenk'n,
Und a dicka Metzgersfrau,
Döi thout baderseits nohhenk'n.