174 
Ah senn scho g'riet'n gout; waßt döi, 
Dös sichst, woarn ba der Artoll'rie, 
Doch Ani, ach die löibi Zeit, 
Dau hob'n an die Gäul' ner g'reut. 
Drei Musikkorps senn mitmarschöiert, 
Döi woar'n mit Cylindern zöiert, 
Und Ana ah in Uniform, 
On dera hob'n s' nix meih'r verdorb'n. 
Die Wunderburger Knackwörscht, häier, 
Hiz döi senn kumma stolz dauher, 
Wöi i s' hob' g'sög'n, hob' i g'lacht. 
Döi woar'n extra gräißer g'macht. 
In ganz schneiweißi Hemmeder, 
Su kumma öiz die G'sell'n her, 
Mit rauthi Kapp'n, dös sicht schbi— 
—A 
Horch! wos is dös denn für a Toh, 
Mer sicht nix, doch mer häiert's scho, 
Fanfor'nbläiser senn's, döi reit'n 
Und blaus'n, daß mer's häiert vo Weit'n. 
Rauthsherrn und Ritter, ganz in Stoahl. 
Die Sunna is für döina Quoal, 
Der Kaiser Karl mit seiner Kro', 
Der schwitzt, es Wosser löfft'n roh.