— 189 — 
Dau git si Mancher oarm oh, 
Der doch Quatöier halt'n koh; 
Er bild't si ober dös nit ei, 
Daß bald sei Noma druckt wörd sei 
Afg'schrieb'n haut mer s' Alli no, 
J hob' döi List'n g'seha scho; 
Dau wörd si Mancher wundern nau: 
Veroarmt steiht sei Noma dau. 
Dös waß mer scho, daß Jedermoh 
Ka Freud on su wos hob'n koh; 
Es haut mi selber ah nit g'freut, 
Und haut mi ieder Kreuzer a'reut. 
— 
* 
* 
— 
— 
F—— 
J 
— 
— 
— 
— 
——7 
— — 
— — 1— 
* 
— — 
— — 
——* 
— * 
ae 
—Z 
— 
— 
— 
Und ober doch, wos will mer denn? 
Wenn halt Saldot'n kumma senn, 
Haut's g'haß'n: Dau, quatbir' er s' ei! 
Es hilft sunst nix, es mouß halt sei. 
In all'n Gass'n wou mer geiht, 
UAnd wou ner Ans ban Andern steiht, 
Sunst haut mer g'fraugt: Wos macht denn Ihr? 
sSiz fraugt mer: Hob'n S' ah Quatier? 
Is mancher Moh vul Ungeduld, 
Is ah des Eiquatbiern Schuld; 
Die Frau is ober z'g'scheit derzou 
Und denkt: daß i nit fraua'n thou'! 
Häit' bald in gräißt'n Jammer g'lacht, — 
Dau hob'n nmanchi Weiber g'sagt: 
D, döi Quatöi'r halt' i nit aus! 
Dau laf' i lbiber glei von Haus. 
7 
— 
*. 
5 
5— 
— 
** 
55— 
5 
—7— 
* 
* 
5 
* 
—* 
* 
*