4 
Verliebtes. 
Su weit's zo d'r Erd'n is ro von an Stern, 
Su tsif is mei Löib ah: wöi hob ih dih gern! 
JIwou Flamma, döi brenna mitnander su schöi; 
Is ausg'löscht die a, mouß die ander vergbih. 
Mei Löibst'r is fort biz, und ih bin allab, 
Und wenn ih mouß greina, su dauert's die Stah. 
Heunt Noacht haut's mer tramt, daß mei Ring woar entzwa, 
Dau bin ih nau afg'wacht vur Greina und G'schra. 
Mei Löibsta is g'storb'n, und Alles verbei, 
Wos schert mih die Blöih diz, wos schert mih der Mai. 
Heunt Noacht hob ih g'sögn zwa Särg' und a Grob, 
ODeiz derf'n mer mitnander a sterb'n, Gottlob! 
Oeiz derf'n mer mitnander in Himm'l naf göih, 
Wou nix meier schwölk is, und Alles bleit gröi.