— — ——
77
Und haut si g'schwink ausg'scherrt.
Er sagt ade! und thout nau göih
Und läßt den prellt'n Bauern stöih
Ba sein ahstiftin Ochs'n!
„Hob g'mahnt, hobs besti Stückla Vöich,
„Milliona-Sapprament!
„Is dös a Schwind'l und ah Löigl«
Haut öitz der Bauer gsschönd't,
„Mei Scheck, — mei Ochs, der allerbestü',
„Is blaus a Kapuziner g'west,
„Ih könnt mih glei derhutz'n!“
Nauch acht Tog will der Bauer glei,
Wöi wider Vöichmarkt woar,
Si kahfm a schöins Oechsla ei; —
Er braucht jo doch a Poar! —
Er gäiht af Schweinfort af'n Mark,
Dau siecht er Ochs'n schöi und stark,
Doch will ner Kahner pass'n!
Af ahmol täidt'n ball der Schreck
Und haut vur Freud doch bebt! — —
Dau steiht jo doch sei Ochs! — sei Scheck!
Su wöi er leibt und lebt! — —
Er sagt zon Ochs'n leis: „Er is!
„Hochwürd'n! gell ? Sie hob'n jo g'wieß
„Scho wider si verganga?
„Sie kumma nemma in mei Hhaus!
„Dös is blaus ahmol g'schög'n!
„Denn wenn ihr Seit wär wider aus
„Häit' ih mein Ochs'n z'sog'n! — —
„Den wünsch ih recht vill Glück in Stall,
„Der ihnag kahft! — Ih brauch su ball
„Kahn Kapuziner-Ochs'n!“ — —