18
2.
Wos hob'n denn die Leut, wos schreia's denn
Wos hob' ih denn thou saperlott,
Ih waß ja ganz'g'wiß und es freut mih ah
Mei „RNapp'n“ dodi hob' ih von Gott.
3.
Denn hergflug'n is doch nit, dös segt'r doch
Ih mouß's doch von Jemand'n hob'n,
Und daß ih's von Gott hob' verstedt Ihr nit
Mir paßt's halt a su in mein Krom.
4. V
Und daß ih mit „Ihm“ bin recht freundli g'west
Wos habt'r denn dau noh dergög'n,
Dös hob' ih ja ner für die Junker thou
Daß döi könna recht rouhi löb'n.
5.
Ja wos ih Euch sog' Ihr derft mer's glab'n
Für mei Kinderla geb ih mei Löb'n
D'rum laußt mer fei mei Kapp'n“ nit rab'n
Denn der dort drob'n, der haut mer's göb'n.
6.
In Königsberg haut er'n Credit verluhrn
Ohne den gaiht er nit ham
D'rum fiehrt er a weng af'n Dörfern rum
Und schaut daß er'n bringt wieder z'am.
—
X uU
—— ⏑ —
—
Druck vonKnörr.